اطلاعات موجود در جواب آزمایش و تفسیر آن بستگی به روش انجام آزمایش HPV دارد.
انواع تستهای HPV به سه دسته تقسیم میشوند:
آزمایش DNA: در این روش، سلولهای بیمار در آزمایشگاه برای یافتن ماده ژنتیکی DNA ویروس بررسی میشوند. اگر شواهدی از HPV رویت گردد، ممکن است برای تعیین سویه، ژنوتیپ HPV نیز ارزیابی شود.
آزمایش RNA: در این آزمایش سلولهای دریافت شده، از نظر نوع ماده ژنتیکی RNA در آزمایشگاه بررسی میشوند. این آزمایش دقیقتر از نوع DNA است و جواب های مثبت کاذب در آن به حداقل میرسد.
تشخیص مارکرهای سلولی: برخلاف سایر تستهای HPV، در این تست اجزای ژنتیکی ویروس مورد هدف نیستند بلکه پروتئینهایی با نام p16 و Ki-67 برای شناسایی ویروس اهمیت دارند. مقدار این دو پروتئین در نمونههای آلوده به HPV بیشتر است.
در این حالت شما نیاز به انجام کار دیگری ندارید. البته پزشک به شما خواهد گفت که چه زمانی غربالگری بعدی باید انجام شود.
در این حالت پزشک ممکن است یک آزمایش تکمیلی دیگر را تجویز کرده تا از نوع سویه ویروس مطلع شود. به این معنی که آیا ویروس از نوع کم خطر است یا پر خطر. البته بعضی پزشکان نیز در چنین مرحلهای آزمایشات تکمیلی تجویز نمیکنند. در صورتی که نتایج آزمایش تکمیلی بیانگر سویه پرخطر باشد ممکن است پزشک از شما بخواهد که یک سال بعد غربالگری مجدد انجام شود که آیا ویروس از بدن حذف شده است یا نه.
همچنین در صورت بروز تغییرات احتمالی و علائم ناخواسته، با انجام اقدامات درمانی از پیشروی عفونت جلوگیری شود. در واقع در این مرحله شما باید هشیارتر باشید و به دقت از توصیههای پزشک پیروی کنید.
احتمالا در این حالت، پزشک از دهانه رحم نمونهگیری کرده و سلولهای جمع آوری شده را برای بررسی نوع تغییرات در زیر میکروسکوپ ارزیابی میکند. گاهی ممکن است با استفاده از کولپوسکوپی دهانه رحم دقیقتر ارزیابی گردد. بسته به نتایجی که از این آزمایشات به دست میآید ممکن است پزشک تشخیص دهد که مقداری از بافت دهانه رحم برای حذف سلول های غیر نرمال برداشته شود.
این کار معمولا با بیهوشی عمومی و با اسکالپل جراحی انجام میشود. در روش دیگر که LEEP نام دارد با استفاده بیحسی موضعی و یک حلقه سیم نازک با جریان الکتریکی، سلولهای غیرطبیعی جدا میشوند. البته گاهی نیز ممکن است با روشهای انجماد یا لیزر این کار انجام شود.